“Sulmet e panikut vijnë kur diçka nuk shkon në jetën tuaj. Përballja me to ju ndihmon të përmirësoni veten»

Sulmet e panikut shpesh mbeten një temë e heshtur në shoqëri, e prekur vetëm kur figurat publike ndajnë përvojat e tyre. “Pranimi i këtij çrregullimi nënkupton ekspozimin ndaj gjykimit të pamëshirshëm të shoqërisë, që shpesh i etiketojnë të prekurit si të dobët apo të paaftë”, thotë Franz Bergonzi, një arkitekt që ka vendosur të tregojë historinë e tij në librin e ri “E dacci oggi il nostro panico quotidiano”.

Një thirrje nga brenda: Çfarë na tregon paniku?

Bergonzi e përshkruan sulmin e panikut si një klithmë e brendshme, një mesazh urgjent nga thellësia e ndërgjegjes sonë, që për një kohë të gjatë është neglizhuar apo shtypur. “Nëse nuk dëgjojmë sinjalet e trupit dhe mendjes sonë, ato do të na detyrojnë t’i kushtojmë vëmendje duke na paralizuar”, shkruan ai. “Paniku është një kambanë alarmi që na shtyn të kuptojmë se diçka në jetën tonë nuk funksionon.”

Nga frika te diagnoza: Një udhëtim përmes errësirës

Sulmi i parë e goditi në fund të universitetit, duke e lënë të shokuar dhe të frikësuar. “Ndjeva zemrën të rrihte në mënyrë të çrregullt dhe mendova se po përjetoja një atak kardiak”, tregon ai. Në fillim, si shumë të tjerë, Bergonzi kërkoi ndihmë mjekësore, duke kaluar nga kardiologu te neurologu, por pa marrë një përgjigje të qartë. Në fillim u trajtua me benzodiazepina, por pa një kuptim të vërtetë të situatës.

Drita në fund të tunelit: Si e ktheu Bergonzi jetën në binarë

Pas qindra sulmesh paniku, Bergonzi më në fund mori një diagnozë dhe filloi një terapi të kombinuar:
• Trajtimi farmakologjik me antidepresivë, i cili i dha qartësinë mendore për të përballuar krizat.
• Psikoterapia, një rrugëtim introspektiv që e ndihmoi të kuptonte shkaktarët e panikut dhe si të menaxhonte ankthin.

“Si shumë të tjerë, kisha frikë nga medikamentet, por ato nuk janë një fund në vetvete, por një mjet për të rifituar kontrollin”, shpjegon ai.

Një mesazh shprese për të gjithë

Në librin e tij të ri, Franz Bergonzi nuk ofron vetëm historinë e tij, por edhe udhëzime praktike për ata që luftojnë me panikun: si të zgjedhin terapistin e duhur, çfarë aktivitetesh ndihmojnë gjatë periudhave të vështira dhe si të përballojnë ndjenjën e izolimit.

“Mendon se po vdes, por nuk vdes. Dhe në fakt, paniku mund të jetë një mundësi për të ndryshuar jetën për mirë”, shkruan ai.