Në fillim, janë shifrat: jo vetëm për Spotify, por edhe këtë vit 'All I Want for Christmas Is You' e Mariah Carey është kënga më e dëgjuar gjatë festave; është kënga e parë e Krishtlindjeve që ka kaluar dy miliardë shpërndarje. Duke marrë parasysh se ka shitur të paktën 16 milionë kopje në të gjithë botën, duke përfituar rreth pesëdhjetë milionë dollarë, që është në krye të klasifikimeve që nga viti 2019 dhe, më e rëndësishmja, që ngjitet vetëm në Krishtlindje, në një mënyrë ciklike, jemi përballë një kompozimi që është më shumë se një klasik i thjeshtë i madh, siç mund ta mendojmë kur shohim shifrat. Po flasim për një obsesion kolektiv: nuk është thjesht një standard i Krishtlindjeve i denjë për të ngjashmit e tij si, mes shumë të tjerëve, Last Christmas i Wham!; është më shumë standardi i Krishtlindjeve për millenials dhe brezin Z. Por pse pikërisht All I Want for Christmas Is You? Dhe si arriti deri këtu?

Si gjithmonë në këto raste, duhet të shikojmë si muzikën ashtu edhe kontekstin. Kjo tregohet edhe nga historia e vetë këngës, e publikuar në 1994 me idenë e shtëpisë diskografike të asaj kohe, Columbia, për të lëshuar Carey ? që ishte 25 vjeç, sapo kishte pasur një sukses të jashtëzakonshëm, por ende perceptohej kryesisht si një këngëtare pop ? drejt një publiku më të gjerë dhe më të rritur. Truku i këngës së Krishtlindjeve ishte i përsosur, pasi ekzistonte tashmë një traditë fitimprurëse që kishte bekimin e viteve pesëdhjetë. Po ashtu, në planin kompozicional, strategjia është e menduar: Carey dhe Walter Afanasieff, bashkë-krijuesi, rimarrin disa nga stereotipat e testuar, nga aranzhimet e shkëlqyera dhe me kambanë te tema përherë aktuale e të dashuruarve të ndarë gjatë festave, e cila ishte e dobishme që nga Lufta e Dytë Botërore deri në pandemitë e ditëve të sotme, dhe e përditësojnë me tinguj të marra nga R&B, gospel dhe dance-pop, të cilat zgjateshin dhe dërgonin pasazh të saktë dhe të papërsosur të vokalit të Carey. E përkthyer: është menjëherë Krishtlindje. Një formulë që, e saktë siç është, garanton për vetë arritjen e një suksesi. 

Fillimisht, pasqyrimi ishte relativisht modest, veçanërisht krahasuar me fenomenin e sotëm. All I Want for Christmas Is You shkoi mirë pothuajse kudo, përfshirë Italinë dhe Japoninë në veçanti, por u humb shpejt në një kalderonë të shumë këngëve të Krishtlindjeve: natyrisht duke u pozicionuar në nivelet më të larta, por mbeti gjithsesi njëra nga shumë të tjera që mund të dëgjoheshin nën pemën e Krishtlindjeve. Dhe kjo ndodhi, përkundër faktit që Carey, dhe jo vetëm ajo, që nga viti 2000 kishte filluar të regjistronte versione të tjera dhe rikthime, të cilat gjithashtu do të ishin lëvizja më e saktë, në terma të qëndrueshmërisë, kur bëhet fjalë për këngë të lidhura me një rast të caktuar ? trashëgimia e Jingle Bell Rock ka lindur kështu, kush e njeh versionin origjinal të Bobby Helms nga 1957? Pikërisht.

Në këtë moment, e keqja është të mendojmë se kishte luajtur një hap të parakohshëm: që për shkak të tingujve dhe frymës, pra, është kthyer sepse është më aktuale sot se sa para tridhjetë vitesh. Pjesërisht është e vërtetë, por kjo nuk është pika kryesore. Nëse nga njëra anë, siç thamë, mbeten ndjenjat e mira dhe kli?etë që hapin të gjitha dyert, ka qenë interneti që i siguroi një jetë të dytë, pikërisht sipas mënyrave dhe kohëve të kulturës së internetit. Dhe kështu vjen viti 2019, millenials dhe brezi Z. Shaka e pafund që David Foster Wallace e parashikoi në Infinite Jest është realitet dhe godet më së pari kulturën pop: një seri videosh dhe reinterpretimesh nga fundi i dekadës së kaluar (përfshirë një nga Jimmy Fallon) e kanë kthyer atë në një meme, duke e bërë virale edhe para metodave të TikTok, të cilat më pas, në këtë moment të dytë, e forcuan këtë tendencë. Nuk është kënga e parë që i ndodh kjo, sigurisht, por është e para që është kënga e Krishtlindjeve; kjo dëshmohet, duke u zhvendosur në një tjetër vend, nga All Star i Smash Mouth, të cilin shumë e kujtojnë si kolonë muzikore të filmit Shrek dhe që ka kaluar nëpër të njëjtën dinamikë. Sepse, të qartësojmë: është një cikël virtuoza, nga i cili ka vetëm përfitim.

Memet dhe ironia në përgjithësi janë mënyra më e besuar me të cilat brezat transmetojnë konsumet e tyre, dhe, në rastin e këngëve më pop, kjo është ajo që u mundëson atyre të rikthehen në modë. Nëse një klasik i madh, në të vërtetë, ka elemente që i mundësojnë të jetojë për gjithmonë pa rënie të ndjeshme, kthimet e këngëve si All I Want for Christmas Is You tregojnë një histori tjetër: atë të këngëve të lidhura me kohën e vet, dhe që në një moment, për arsye të pa parashikueshme që mund të variojnë nga nostalgjia te gajkat, "bëjnë rrethin" dhe rishikohen. Lejimi i guilty pleasure dhe justifikimi i sërishëm i ironisë bëjnë gjithçka të mundur për gjithçka që mund të ishte përkufizuar si trash ose i vjetër: është një meme, pra, por kufiri gjithmonë është shumë i paqartë; a mund ta dëgjosh një këngë miliona herë vetëm sepse është një meme?

Sigurisht jo, por fillon dhe kthehet gjithmonë atje. Dhe kalon, mes kësaj, përmes shpirtit mjaft të zymtë me të cilin jetohen traditat. Është e njëjta gjë që ndodh me Michael Bublé: edhe ai tregohet dhe perceptohet si një meme, dhe gjithashtu është një dëgjim i domosdoshëm gjatë këtyre javëve ? në vitin 2023 ai është artisti më i dëgjuar gjatë Festave, megjithëse nuk ka një këngë të fortë si Carey. Ose, më mirë, është ajo që ndodh me Una poltrona per due: të gjithë e dinë për çfarë bëhet fjalë, shumë do ta shohin atë gjithashtu në TV natën e vigjiljes, por askush nuk e merr seriozisht; dhe megjithatë, nuk është Krishtlindje pa.