Një studim revolucionar ka zbuluar se bimët lëshojnë tinguj ultrasonikë – si “zhurma të vogla që shpërthejnë” – kur janë nën stres, për shembull kur janë të dehidratuara apo kur priten. Këto “thirrje” të vogla, që nuk dëgjohen nga veshi i njeriut, mund të kapen nga mikrofonë të posaçëm edhe në një distancë më shumë se një metër larg.
Ajo që është edhe më e habitshme? Tingujt ndryshojnë sipas llojit të stresit dhe algoritmet e inteligjencës artificiale mund t’i klasifikojnë me saktësi.
Bimët e dehidratuara ishin më “vokalet” – praktikisht, po “ulërinin” për ndihmë.
Ky zbulim mund të ndryshojë mënyrën se si e kuptojmë komunikimin e bimëve – dhe të sugjerojë se ndoshta insektet dhe kafshët tashmë janë duke dëgjuar.
