Zbulimi i ngjyrës së re “Olo”: Një revolucion në perceptimin vizual

 

Shkencëtarët në Universitetin e Kalifornisë, Berkeley, kanë realizuar një zbulim të jashtëzakonshëm në fushën e neuroshkencës dhe perceptimit vizual: një ngjyrë krejtësisht e re, e quajtur “olo”, e cila nuk mund të riprodhohet në asnjë ekran apo medium tradicional.

Si u zbulua “Olo”?

Ky zbulim u bë i mundur përmes një teknike të avancuar që përfshin stimulimin drejtpërdrejt të konëve M – receptorëve që detektojnë gjatësitë mesatare të valëve të dritës, zakonisht të lidhura me ngjyrat e gjelbra – në retinën e njeriut, duke përdorur impulse të sakta lazerike. Kjo metodë shmang proceset e zakonshme të përzierjes së ngjyrave dhe ndriçimit në tru, duke lejuar një përvojë të ngjyrës në formën më të pastër dhe autentike.

Çfarë është “Olo”?

“Olo” është përshkruar nga pjesëmarrësit në eksperiment si një blu-jeshile e thellë dhe tepër e ngopur, ndryshe nga çdo nuancë e njohur më parë. Kjo ngjyrë nuk gjendet në spektrin konvencional të dritës dhe, për shkak të mënyrës se si përjetohet përmes ndërhyrjes direkte në retinë, nuk mund të riprodhohet me bojë, në ekrane kompjuterike apo në ndonjë medium tjetër vizual.

Në terma të thjeshtë, “olo” nuk është një ngjyrë që “ekziston” në botën fizike, por është produkt i një ndjesie të re të trurit tonë për dritën – një realitet perceptiv që tejkalon kufijtë e përvojës njerëzore të zakonshme.

Çfarë nënkupton ky zbulim?

Zbulimi i “olo”-s hap dyer të reja në kuptimin tonë të perceptimit vizual dhe përforcon idenë se ajo që ne shohim nuk është gjithmonë një pasqyrim i realitetit fizik, por edhe një përpunim i trurit mbi stimujt që merr. Ai sfidon bindjet tradicionale mbi gamën e ngjyrave dhe e shtyn shkencën drejt një fushe ku perceptimi mund të zgjerohet përtej kufijve biologjikë.

Ky zbulim gjithashtu ngre potenciale interesante për aplikime të ardhshme, si:

1. Zhvillimi i pajisjeve të reja optike për studime të trurit dhe përvojës vizuale;

2. Sfidimi i kufijve të dizajnit, artit dhe teknologjisë vizuale;

3. Zgjerimi i ndërfaqeve të realitetit virtual dhe të shtuar (VR/AR) për të përfshirë përvoja ndijore më të avancuara dhe personale.

4. Pse nuk mund ta shohim “olo”-n në internet?

Ndryshe nga ngjyrat tradicionale që ndërtohen përmes përzierjes së tre komponentëve bazë në dritën e ekraneve – të kuqes, të gjelbrës dhe të kaltërtës (RGB) – “olo” është e përjetueshme vetëm në mënyrë të drejtpërdrejtë përmes një stimulimi të kontrolluar të retinës, një proces që aktualisht mund të realizohet vetëm në kushte laboratorike.

“Olo” nuk është vetëm një ngjyrë e re – është një provë që universi i ndjesive tona nuk është i kufizuar nga ato që kemi përjetuar deri më sot. Ai është një kujtesë e fuqishme se realiteti mund të jetë shumë më i pasur dhe më i ndërlikuar sesa e imagjinojmë.

Në një botë ku ngjyrat janë gjithnjë e më të pranishme në çdo aspekt të jetës, zbulimi i një ngjyre që nuk mund të shihet në ekran, por vetëm të përjetohet, është një moment transformues për shkencën, teknologjinë dhe mënyrën se si e kuptojmë vetë vizionin.

Burimi: https://www.iflscience.com