Unë jam uji.
Për njerëzit,
Unë thjesht jam aty.
Unë jam diçka që ata e marrin si të mirëqenë.
Por kaq vetëm një sasi të caktuar nga unë.
Dhe gjithnjë edhe më shumë çdo ditë të vetme.
Unë filloj si shi në male.
Buroj në lumenj dhe në rryma.
Dhe pastaj përfundoj në oqean.
Dhe pastaj cikli rifillon sërish.
Dhe, do të më duhen 10,000 vite që të rikthehem në gjendjen që jam tani.
Por për njerëzit?
Unë jam thjesht ujë.
Thjesht jam aty.
Ku do të më gjejnë njerëzit mua kur ka me miliarda më shumë prej tyre vërdallë?
Ku do ta gjejnë ato veten?
A do të bëjnë ato luftra mbi mua?
Ashtu siç bëjnë me çdo gjë tjetër?
Ka gjithmonë një opsion.
Por nuk është i vetmi opsion.
Natyra nuk ka nevojë për njerëzit.
Njerëzit kanë nevojë për natyrën.
Burimi: https://www.youtube.com/watch?v=fwV9OYeGN88
